Mineki Murata, My back talk, 2011

Pierwsze pytanie, które należało sobie postawić, chcąc sprostać powyższym zobowiązaniom, dotyczyło sensu kontynuowania przeglądu, jakim jest Triennale Rysunku, w oparciu o wysłużoną, wykluczającą regułę podziałów warsztatowych. To było też pytanie o wykorzystanie ostatnich doświadczeń, tej części schedy, którą przyszło nam przyjąć po ostatnich czterech przeglądach wrocławskiego Triennale. Czy zamykanie w getcie tak szerokiego i wieloaspektowego nurtu działań rysunkowych może mieć współcześnie jakieś przekonywujące uzasadnienie? Czy Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, która buduje największe i najnowocześniejsze w Polsce centrum innowacyjności w obszarze designu (sic!), będąc głównym organizatorem, może sobie pozwolić jednocześnie na kontynuowanie dawno zdeaktualizowanych reguł w obszarze sztuki?

Druga, istotna kwestia: jaką formę powinno obecnie przyjąć Triennale, by stać się możliwie najlepszym narzędziem obserwacji najciekawszych zjawisk w sztuce, śledzenia zmian w interesującym nas jej obszarze. Jaką należy przyjąć konstrukcję by odbudować wysoką rangę i najwyższy poziom artystyczny i merytoryczny, osiągnięty chociażby w ostatnich dwóch edycjach lat 90-tych Międzynarodowego Triennale i pierwszej edycji Międzynarodowego Konkursu Rysunku w 2000 roku? Jest to pytanie o zakres i kierunek wprowadzenia niezbędnych zmian.

I pytanie trzecie, bardzo ważne, co należy zrobić, by aktualizacja formuły Triennale przyniosła, oprócz osiągnięcia najwyższego poziomu artystycznego, zrealizowania aspiracji zbudowania największego i najciekawszego przeglądu tego rodzaju w Europie Środkowej, również rezultaty w postrzeganiu współczesnego rysunku u nieco słabej zorientowanej publiczności sztuki i w efekcie – aktywne uczestnictwo w wydarzeniach Triennale.

Postaraliśmy się zawrzeć w założeniach programowych Triennale, które w tej edycji przyjęło nazwę Think Tank lab Triennale Międzynarodowy Festiwal Rysunku Współczesnego, odpowiedzi na powyższe pytania. Mam nadzieję, że nasz entuzjazm i wysiłek zbudowania szczególnego wydarzenia jakim jest wrocławskie Triennale, przyniesie widzom, artystom i obserwatorom sztuki dużo wartościowych doświadczeń i wiele satysfakcji.